Chora Sfakion ligt aan de zuidkust. Wij parkeren de auto aan het eind van de Imbros kloof en proberen een lift te krijgen naar boven waar de afdaling begint. Er is weinig verkeer en niet iedereen zit te wachten op twee lifters. Maar na twintig minuten neemt een Griekse dame in een auto van over de houdbaarheidsdatum ons mee. De enige Engelse woorden die zij kent zijn; greeksalad en yes and no. Ons Grieks is nog bedroevender dus van een sprankelende conversatie is geen sprake. Bovengekomen blijkt zij het cafetaria aan het begin van de kloof uit te baten. De espresso, van Illy nota bene, is een onverwachte verrassing.
De Imbros kloof is een gemakkelijke afdaling in twee en half uur van 860 meter. Op het smalste punt is hij maar 1,60 m breed en kun je beide wanden tegelijk aanraken. Het is behoorlijk druk met Fransen, Belgen, Duitsers en Nederlanders vooral dalers maar ook komen wij regelmatig stijgers tegen. De natuur is prachtig maar het is vooral de Drakentonglelie die ons fascineert.
Zondag een dagrugzakje volgepakt met kleding en fourage. De route voert ons deels via in onbruik geraakte muilezelpaden en droge rivierbeddingen bergopwaarts. Eenmaal in een smalle kloof wordt het snel donker boven ons en horen wij het onweer naderen. Met fladderende plastic capes proberen wij lijf en rugzak droog te houden terwijl wij op zoek zijn naar een schuilplaats. Dan vonden wij een ondiepe grot, jammer dat de overal aanwezige geiten deze plek ook regelmatig gebruiken. Terwijl er een soort windhoos langstrekt, gepaard gaande met veel regen, zitten wij lekker droog. Al snel trekt de lucht weer open en klimmen wij verder omhoog. Bij het dorpje Kambia snijden wij iets van de route af. Onder ons ligt Loutro, dat alleen te voet of per boot bereikbaar is. Nog anderhalf uur dalen. Een beproeving voor kuitspieren en knieën.
Het glas bier op het terras is volledig verdiend. Heerlijk.
Voor € 30,-- vinden wij een riante kamer met uitzicht op de baai en inclusief ontbijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten