De dag van de triomfantelijke binnenkomst in Santiago!?
Het begint al goed. 6.00 uur de wekker. Ik pak de toilettas, helaas aan de onderkant, alles valt met veel lawaai op de grond. Uit een slaapzak klinkt; "Mein Gott es sind da Menschen die um 6 aufstehen!" Pilletje tegen de pijn in mijn schenen. Buiten regent het. Poncho aan en voorzichtig de trappen af richting de stad.
Ik loop op mijn gemak maar een kop koffie en een glas jus d'orange zou welkom zijn. Bij het cafetaria staan jongeren nog een laatste biertje te drinken. Binnen is het publiek een mix van vroege vogels en verlate feestgangers. Een vrouw in gala jurk naast iemand met een afgezakte spijkerbroek.
Een kwartier later sta ik op het grote plein voor de kathedraal. De torens staan in de steigers. Een Belgische trekt een foto van mij op dit ultieme moment op de Camino.
Anderhalf uur sta ik in de rij om mijn Compostela in ontvangst te nemen.
Daarna vind ik een kamer met eigen douche. Mijn pelgrimsherstellingsoord voor de komende 3 nachten. Na eieren met spek om aan te sterken, begeef ik mij naar de kathedraal voor de pelgrimsmis en om te zien of ik bekenden kan vinden.
Ik ontmoet Gijs, de Texaanse, Thomaso én Annelies en Arie. Het is nog maar net 11 uur maar de kerk is al vol.
In de kerk zijn alle zitplaatsen zijn al bezet. Hé Sergio & Sergio, zij hebben wel een zitplaats maar waren er ook al om 10 uur. Veel geloop van touristen en pelgrims. Rijen voor de biechtstoelen waar je in alle talen vergeving van je zonden kunt verkrijgen.
Voorafgaand aan de mis wordt de 'botafumeiro' door een zestal uit de kluiten gewassen mannen in beweging gebracht en vult de ruimte zich met de geur van wierook. De mis duurt lang. Er wordt prachtig gezongen door het koor. De aartsbisschop dient het vormsel toe aan een 25-tal jongeren.
Als ik om kijk zie ik Michael staan.
Buiten voor de trappen feliciteren wij elkaar met een 'abrazo'. Michael weet een prima eetgelegenheid. Ik vertel Michael van mijn zoon en dat ik het daarom zo speciaal vind om hem vandaag te ontmoeten. Dit keer eens géén menu peregrino maar allerlei heerlijke tapas en een glas witte wijn. De zon is gaan schijnen
Daarna gaat iedereen weer zijn eigen weg. De beide Sergio's lopen morgen naar Cap Finisterre en Michael vliegt straks naar Frankfurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten