Vandaag op 5 km vóór Santiago gestopt, op de Monte do Gozo. Het was op het tandvlees. De schenen zijn zeer pijnlijk en enigszins gezwollen. Waarschijnlijk is het botvlies ontstoken. Een vorm van overbelasting. Dankzij wat krachtige pijnstillers was de pijn dragelijk en kon ik toch nog behoorlijk doorlopen. Maar het wordt tijd dat de benen rust krijgen zodat ze zich kunnen herstellen. Één uur voor de aankomst was al mijn energie verdwenen. Onder in mijn rugzak vond ik nog wat gedroogde besjes en tot mijn verrassing ook nog wat chocola. Als dessert de laatste 2 paracetamol tabletten. Met hernieuwde energie slinger ik de rugzak weer op mijn rug, grijp de twee stokken en probeer weer wat tempo te maken.
Gisteren zag ik een auto staan met een Nederlands kenteken. Ik groet de mensen met een "Goedemorgen!" Twintig minuten later hoor ik het getik van stokken die snel dichterbij komen. De vrouw uit de auto houdt er een hoog tempo op na. Het is Annelies uit Dordrecht. Ze loopt de Camino vanaf St. Jean. I.p.v. in refugios slaapt zij een aantal nachten in hetzelfde hotel. Arie haar man, brengt haar weg en filmt haar op sommige punten. De laatste kilometer loopt hij haar tegemoet.
De laatste twee dagen is het weer omgeslagen. Regelmatig regen, veel kouder en veel wind. Dat is allemaal niet zo erg maar de pijn in de schenen haalt veel plezier en energie weg. Gisteren heb ik twee uur pijnvrij kunnen lopen. Een fantastische ervaring.
Er staat een man bij de lantaarnpaal. Een vrouw zwaait naar hem terwijl ze de route vervolgt. Hé dat is Annelies! Ik passeer de man en zeg; "Goedemorgen, Arie!" "Goedemorgen, Jan"
Langs het pad een onbemand stalletje. Ik neem wat fruit. Een banaan en een bakje frambozen. Het geld doe ik in een bakje. Een Nederlandse vrouw vraagt of ik stuk pizza wil.
Vannacht In Arzúa geslapen. Grote albergue waar het heerlijk naar hout rook. Alles is van dik multiplex gemaakt. Vandaag de laatste lange etappe. De dag begint met regen. Het pad en het landschap is zeer afwisselend. Opnieuw veel eucalyptus bossen. Het ruikt heerlijk. Het is niet heel erg druk en eigenlijk verbaast mij dat. Vrijwel iedere dag kom ik wel een of meer mensen tegen die vanuit Santiago teruglopen. Maar iemand die dan zegt; " Goedemorgen, Jan" heb ik nog niet meegemaakt. Arie! Ik had hem niet herkend. Annelies loopt vandaag nog anderhalve kilometer en dan verkassen ze van hotel naar Santiago. Omdat ze morgen de pelgrimsmis van 12 uur willen bijwonen. Ik zal ze daar wel zien.
Morgen ben ik in Santiago!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten