zaterdag 17 mei 2014

Beweegredenen

Vanaf binnenkomst in de pelgrimsherberg maak je deel uit van een internationaal gezelschap met één gemeenschappelijk doel, op weg gaan naar Santiago. Iedereen is hier gelijk, status noch achtergrond zijn van belang. Men is oprecht geïnteresseerd in wie je bent (een voornaam volstaat), waar je vandaan komt (land, plaats) en als je iets langer contact hebt, waarom ben je onderweg. Het antwoord op die vraag is zo verschillend en daardoor vaak ook zo boeiend. De namen van mensen zijn gefingeerde namen, de verhalen zijn echt!



Charles is diep gelovig en heeft volledig vertrouwen in Jezus. Hij verwacht dat er een wonder zal gebeuren. Zijn dochter van in de twintig is vorig jaar omgekomen bij het vliegtuigongeluk in Tripoli. Uit het geloof put hij heel veel kracht om dit verlies te dragen. Enige tijd voor het noodlottige ongeluk had zijn dochter een fles in zee gegooid met een boodschap aan de mensheid. Het wonder waarop hij hoopt is, dat de fles met de boodschap bij Kaap Finisterre wordt gevonden.



Louis is volgens eigen zeggen een extreme gelovige. Hij heeft af en toe verlichtingservaringenook gelooft hij heilig in de reïncarnatie van de ziel. Een echte vrije wil bestaat niet volgens hem, want het is onoverkomelijk dat je tijdens een van je levens vermoord zult worden en tijdens een ander leven zelf de moordenaar zult zijn. Dit is noodzakelijk om voor God het plaatje compleet te maken.



Mieke en Peter komen met hun rugzakken uit een taxi en gaan meteen op het terras zitten. Zij zien er afgepeigerd uit. Gisteren zijn ze uit St. Jean vertrokken om na de eerste 8 km een slaapplaats te zoeken. Zij loopt met rugzak op wieltjes vanwege haar rug. Vandaag zijn ze dus via de verharde weg (deze kortere route met veel autoverkeer neem je alleen bij extreemslecht zicht) naar boven gelopen en verdwaald! Ten einde raad maar een taxi gebeld. Tegen de chauffeur zei hij toen deze in Roncevalles stopte: " Rij maar door naar het centrum, bleek dat dit het centrum was!" Of zij in de refugio gaan slapen of een hotel zullen boeken weten ze ook nog niet. Later zie ik ze toch naar de 'oude' slaapzaal gaan, de rest is vol.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten