Om 7 uur ontbijt met Skip en Rayan, vader en zoon die samen de Camino lopen.
Na een hartelijk afscheid van Joxille en een 'bon camino' voor de medepelgrims, loop ik de straat uit naar de Porta d'Espagna. Al vrij snel stijgt de weg zodanig dat de fietspelgrims moeten gaan lopen.
Stijgingspercentages tussen de 10 en 20%. Het weer is een stuk beter dan gisteren. De pelgrims worden verzocht om achter elkaar te gaan lopen aan de linkerzijde van de smalle asfaltweg om het lokale autoverkeer niet te hinderen. Af en toe rijdt een busje bergop met pelgrims die dit steile gedeelte voor gezien houden.
Bij herberg 'Orisson' heb ik een espresso verdiend. Vanaf hier gaat het iets minder steil omhoog.
Het uitzicht op St. Jean en de omliggende bergweiden is prachtig. Gieren met hun indrukwekkende spanwijdte zweven op de thermiek in spiralen omhoog. Soms komen ze laag over en zijn ze van dichtbij te zien. Het overgebleven karkas van een schaap in de berm.
Het wordt kaler, alleen nog maar grasland met grazende paarden of schaapskuddes met langharige gehoornde schapen. Geklingel van belletjes gedragen door zowel paarden als schapen. Ik voel dat er een blaar dreigt te ontstaan op mijn hak. Een stukje sporttape gaat dat verhinderen. De wind neemt toe en de temperatuur zakt. Toch maar weer een trui aan. Op het hoogste punt neem ik een 'selfie'.
Dan begint de afdaling die wordt afgeraden, maar toch kiest iedereen dit pad. Op aanraden van Rindert is het nu tijd voor de stokken. Door de regen van gisteren is het pad modderig en soms glad. Boeren zijn bezig om een afrastering te herstellen. Hé hun four-wheel-drive heeft een Spaans nummerbord! Ongemerkt ben ik in Spanje beland. Regelmatig haal ik mensen in die een dag eerder zijn vertrokken en in 'Orisson' overnacht hebben. Hans en zijn vrouw Marlène van origine Française. Ook Daniela, de Braziliaans, zij heeft het erg moeilijk.
Het pad gaat omlaag door een beboste helling. De wind is weg.
Om 13.15 uur ben ik in Roncesvalles. Inschrijven in de refugio gaat hier professioneel. Formulier invullen € 10,-- betalen en je krijgt een stempel in je credencial (pelgrimspaspoort) en een bednummer. Nederlandse hospitaleros maken je wegwijs. Na een douche ga ik kleding wassen en een glas bier drinken.
Het eenvoudige pelgrimsmaal wordt begeleid door een fles miswijn. Ik zit aan een grote ronde tafel met o.a. Hans en Marlène, twee west-Vlamingen, twee Fransen en een jongen vol tattoos en piercings uit Koblenz. Na de maaltijd direct door naar de kerk voor de pelgrimszegen.
Om 10 uur gaat het licht uit in de slaapzaal die verdeeld is in chambrettes met twee stapelbedden. Laurens heeft het bed boven mij. Ik val vrijwel onmiddellijk in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten